سمت راست مغز نادان است!!! میدانید چرا؟

 

                                                     مثلث برمودای ایران کجاست؟

 

تاکنون نام ریگ‌جن به گوشتان خورده است؟! همان‌ کویر ترسناکی که مردم محلی

معتقدند محل زندگی ارواح و اجنه است و هر انسانی از آنجا عبور کند گرفتار ارواح

می‌شود و قطعا جان سالم به در نمی‌برد.

شاید این باور بومی‌ها هم نشات گرفته از اتفاقاتی باشد که پیش از آن به وقوع

پیوسته، مثلا سوارانی که بی‌گدار به منطقه رفته‌اند و دیگر هیچ اثری از آنها پیدا

نشده است. ریگ‌جن گستره‌ای از شنزارهای روان است، تا چشم کار می‌کند

نمک است و ماسه و در بعضی مناطق باتلاق؛ باتلاق‌هایی که اگر شناختی از

محل آنها نداشته باشید قطعا گرفتار شده و به جرگه همان آدم‌هایی می‌پیوندید که

گرفتار روح و جن شده‌اند(!)

فرو رفتن در گل و لجن در ریگ جن شاید یکی از خطرناک‌ترین اتفاقاتی باشد که ممکن

است گریبانگیر مسافران، البته مسافران ناوارد شود و آنها را به کام مرگ بکشاند.

سال‌های متمادی هیچ‌کس جرات آنکه به ریگ جن سفر و راز این کویر اسرارآمیز را

کشف کند، نداشت یا اگر حتی جراتش را هم داشت به دلیل ناآشنایی با منطقه در

راه می‌ماند.

شکست طلسم!

 

سون‌هدین در سال 1900 ریگ‌جن را کشف کرد و بعد از آن هم آلفونز گابریل در سال

1930 از نزدیکی آن گذر کرد. اما عبور از آن همچنان برای کویرنوردان به صورت یک رویا

باقی ماند تا اینکه بالاخره در سال 1997 طلسم ریگ‌جن توسط علی پارسا، کویرشناس

مقیم آمریکا شکسته شد.

وی به همراه میرانزاده، رئیس پارک ملی کویر وقت با هواپیما بر فراز ریگ‌جن رفتند تا

ثابت کنند که هیچ‌چیز شگفتی در ریگ‌جن وجود ندارد.

علی پارسا در خاطرات خود درباره آشنایی اولیه‌اش با ریگ‌جن می‌نویسد: در یکی از

سفرهایی که زمان دانش‌آموزی به کویر مرکزی داشتم در نقشه‌ای به ریگ‌جن برخوردم.

نامش اسرارآمیز به نظر می‌آمد. تصمیم گرفتم به آنجا بروم و این سفر همزمان شد با

انقلاب اسلامی ایران. سال‌ها بعد در 1996 این رویا با سفر به پارک ملی کویر دوباره به

سراغم آمد.

من، دوستانم و میرانزاده، رئیس پارک ملی کویر تصمیم گرفتیم که از فراز ریگ‌جن با هواپیما

عبور کنیم تا به خودمان ثابت کنیم در مسیر‌ چیز عجیبی نیست؛ فقط نمک، ماسه و تپه است.

نخستین امر شگفتی که در ریگ‌جن با آن مواجه شدیم گودالی تازه به وجود آمده بود. داخل

گودال یک فضای آبی دیده می‌شد که آب شور بود. اطراف آن نمک کریستال شده به رنگ

سفید دیده می‌شد و اطراف آن به رنگ قهوه‌ای بود که مشخص بود در اثر فشار، خاک آن

پخش شده است. اما علی پارسا برای نخستین‌بار در نوامبر 1997 با ماشین وارد ریگ‌جن شد

و بعد از آن بسیاری از کویرنوردان از برخی بخش‌های ریگ‌جن گذشتند. البته با تجهیزات کامل

نه گرفتار روح شده و نه جن زده شدند.

موقعیت جغرافیایی

گسترش ریگ‌جن از شمال شرق به جنوب غرب است. این منطقه در شمال شرق به

کوه گوگرد و منطقه معلمان، از جنوب به انارک، از شرق به ناحیه جندق و از سمت غرب

به پارک ملی کویر منتهی می‌شود.

بهترین مسیر دستیابی به ریگ‌جن بخش شمال شرق پارک ملی کویراست، یعنی جاده

سنگفرش ملک آباد که البته داخل مرز پارک است که زیر نظر سازمان حفاظت محیط‌زیست

اداره می‌شود و گرفتن مجوز بسیار سخت است، به‌خاطر همین بهترین مسیر برای ورود

به ریگ‌جن است که دقیقا در نقطه مقابل یعنی در بخش شرقی پارک قرار دارد.

از تهران تا جندق حدود 170 کیلومتر راه است. البته قبل از حرکت چند نکته بسیار جدی

و مهم را مدنظر قرار دهید. مهم‌ترین مساله اینکه اگر تا به حال کویر نوردی نکرده اید

و به اصطلاح حرفه‌ای نیستید، برای نخستین تجربه به هیچ‌عنوان ریگ‌جن را برنگزنید

که در این صورت رفتنتان با خودتان است و برگشتنتان با تقدیر. حتی اگر هم حرفه‌ای هستید

حتما گروهی به این منطقه سفر کنید. بهترین وسیله برای سفر به کویر جیپ‌‌های سبک وزن

است، نقشه را فراموش نکنید.

اگر GPS(وسیله ثبت نقاط جغرافیایی و در واقع یک راهنمای الکترونیک ماهواره‌ای است)

دارید که چه بهتر و از آنجایی که سفر به ریگ‌جن حرکتی نوین و بسیار مشکل است و

در نتیجه نقشه دقیقی از آن در دسترس نیست، می‌توانید با استفاده از GPS و ثبت نقاط،

میزان دقت نقشه‌هایتان را بررسي کنید.

مسیر پیشنهادی

 

اگر از مسیر جندق به طرف ریگ‌جن می‌روید پس از طی مسیری پر پیچ و خم وارد یک رودخانه

خشک و عریض می‌شوید، بعد از عبور از رودخانه تا چشم کار می‌کند کوه‌ها و تپه‌های

ماسه‌ای است. بخشی از منطقه نسبتا مسطح‌تر است و تپه‌ها کوچک‌تر.

بنابراین عبور از آن نسبتا آسان به نظر می‌رسد ولی با کمی پیشروی با کم شدن ارتفاع

به اراضی باتلاقی می‌رسید که اینجا تقریبا جنوب منطقه است. اصرار برای عبور از این

اراضی باتلاقی بی‌فایده است. بنابراین بهتر است از سمت شمال غربی به حرکتتان

ادامه دهید.

آخرین کوه‌هایی که 2300 متر ارتفاع دارند به بخش شمالی ریگ‌جن می‌رسند. از اینجا

کوه دماوند را هم می‌توانید ببینید.

با ادامه این مسیر به پارک ملی کویر می‌رسید، البته بعد از گذر از رودخانه خشک نخجیر

و پارک ملی کویر، نقطه پایانی است که شما را به پاسگاه ملک‌آباد ورامین و تهران می‌رساند

و تا اینجا بیش از هزار کیلومتر مسیر را در کویر درنوردیده‌اید.

آسمان زیبای ريگ جن

همه این سختی‌ها و بالا و پایین‌ها یک طرف و آسمان پرستاره شب‌های ریگ‌جن

هم یک طرف. خوابیدن روی شن‌های روان روی تپه‌ای بلند و چشم دوختن به آسمانی

که حتی یک نقطه سیاه ندارد و شهاب‌سنگ‌هایی که هرازگاهی مثل تیر فرشتگان

حافظ زمین که شیاطین را از نزدیک شدن به زمین باز می‌دارند، تمام خستگی‌ روزانه

و در شن و باتلاق فرو رفتن را از تن می‌زداید، بویژه اگر در کیسه خواب باشی و همان‌طور

که به آسمان چشم دوخته‌ای، بخوابی.

تنوع‌زیستی

 

ناحیه وسیعی از ریگ‌جن فاقد پوشش گیاهی و پراکندگی جانوری است، هنوز از

وضعیت پوشش گیاهی و حیات وحش این منطقه اطلاعاتی در دست نیست. ولی

در حواشی آن یعنی هموار سینه‌کوه در دهانه چاه گرگ و دهانه ظلمات و همین‌طور

دامنه‌های کافر کوه وجود جبیر و گورخر ایرانی گزارش شده است.

به گزارش روزنامه وطن امروز، کمال عباس‌نژاد یکی از طراحان قدیمی و بنام برای

نخستین بار پای در ریگ جن گذاشت، وی جزئیات را اینچنین تشریح می‌کند:

 

                                                           

ّ

نوشته شده در شنبه 14 / 6 / 1390برچسب:,ساعت 1:3 توسط ArianBlog| |